In de keuken is het een drukte met afwassen. Warme braadgeur hangt nog in de keuken. De afzuigkap staat nog aan. Dikke bellen Dreft druipen van de onafgespoelde borden en met doornatte theedoeken staan m’n broer en ik de dampende afwas af te drogen. Opeens kom ik op het idee om een excuus te vinden om eruit te glippen. “ Mama, ik moet echt even naar de wc hoor”. Snel glip ik de open huiskamer in en stap slagvaardig af op de enorme voorraadkast onder de trap. Met kloppend hart leg ik mijn handen om de uitstekende, ijzeren sleutel en demp daarmee het geluid van de opengaande kastdeur. Eenmaal in de kast sluit ik snel de deur en een giga hoeveelheid voedingswaren begint te duizelen voor m’n ogen. Er staan familypacks Marsen, Snickers, Raiders, Balisto’s, Rolo’s, Milkyways, Bounties en hier een daar een reuze Milka reep. Er is niet veel tijd dus ik gris een raider uit de doos. Behendig scheur ik het glimpapiertje eraf en een zoete geur stijgt op naar m’n neus. Mijn tong raakt de heerlijke melkchocolade en al snel zet ik een dwarse bijt in de reep, om de caramel eraf te eten. Dikke plakkerigheid vult mijn mond en een grote suikerexplosie vult weldadig mijn mond. Even ben ik van de wereld maar al snel verheug ik me op het volgende moment. Ik prop nu de biscuit erbij en nu zit alles in m’n mond en geniet ik van de hele choco-caramel combo. Ik kauw extra hard om voort te maken en ben bang dat ze buiten het knisperen van het biscuit horen. Er is geen tijd meer om lang te blijven. De suiker en adrenaline stijgt naar m’n hoofd en rap schuif ik de tweede reep in m’n broekzak, voor later. Ik scheur de kast uit, en ik verschijn met een te grote grimas weer in de keuken, om daar de laatste kopjes af te drogen.
“Zo , daar ben ik weer”. Ja zegt mijn moeder “ Heb je al zin in het toetje, wil je vanilleyoghurt of chocoladevla ?”
In een overdaad aan snoep groeide ik op in een middenstandsgezin, waar eten centraal stond. Mijn moeder was de grootste snoepkont en zij had zelfs nog een aparte kast, met de wat duurdere bonbons. Al snel ontwikkelde ik een suikerverslaving, maar ook een neiging tot stiekem snoep jatten en ook de pep die ik daarbij voelde. Dat laatste heb ik gelukkig wel afgeleerd, maar die suiker verslaving heeft toch wel lang geduurd. Gelukkig ben ik later de meer gezondere chocolade (met minder suiker ) gaan waarderen, maar ook dat heeft lang geduurd. Linksom of rechtsom, snoepen is troost en ook nu weer in de koude decemberdagen, moet ik toegeven dat ik toch wel flink omrij voor die chocolade boodschappen, om tevreden met thee en choco op de bank te belanden. En chocolade maken is zelfs mijn beroep geworden. Was jij als kind ook zo aan snoep verslaafd ? of kreeg je zo weinig dat je geen kans had er verslaafd aan te raken ?